สวัสดีค่ะ วันนี้ลำดวนขอเสนอคำว่า ระวัง และแล้วลำดวนก็ได้ผู้ร่วมงานคนใหม่ ไอ้มดแดงนั่นเองค่ะ คนที่นั่งมองลำดวนพิมพ์งานจำได้มั๊ยค่ะ สมัยลำดวนเป็นนักเรียนคุณครูมักจะบอกเสมอว่า ไอ้ผีกับโลงนี่มันเป็นของคู่กันจริงๆ คุณครูว่าใครลำดวนก็ไม่อาจทราบได้ค่ะ ในกรณีนี้เจ้านายลำดวนกับลูกน้องรายนี้ก็คงจะเป็นอย่างคุณครูว่า เพื่อนๆก็รู้ใช่มั๊ยค่ะว่าสมัยนี้นะกระจกแม่บ้านจะเช็ดซะใสแจ๋ว แล้วพนักงานใหม่ก็ตรงเข้ามาค่ะ ลำดวนร้องลั่นว่า Attention !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! สายไปซะแล้วค่ะ ชนเข้าไปโครมใหญ่นั่งงงอยู่หน้าห้องนั่นเอง ลำดวนรีบวิ่งไปพยุงให้นั่งเก้าอี้ เอาน้ำเย็นมาให้ เอาอาหารแช่แข็งมาให้ประคบหัว ของใครก็ไม่รู้ แหมม ออฟฟิตนะค่ะใครจะซื้อน้ำแข็งมาเก็บไว้หละค่ะ แล้วก็รีบไปเก็บเอกสาร พ่อเจ้าประคุณเอ๊ยจะหอบหิ้วอะไรกันมากันมากมายขนาดนี้ นี่แหละผลของการเดินก้มดูเอกสารอย่างเดียวเลย นี่สงสัยยังใหม่ในกรุงเทพ กฎเหล็กข้อแรกๆของการใช้ชีวิตในกรุงเทพคือ เวลาเดินตาต้องมองทางเท่านั้น ไม่งั้นอาจตกหลุม หรือชนไม้ก่อสร้างข้างทาง รึไม่งั้นรถมอไซด์ชนก้นเบี้ยวได้ นั่งงงอยู่ตั้งนานแหนะค่ะ หัวปูดเท่าลูกมะนาวเลย โอ๊ยๆ ล