สวัสดีค่ะ
วันนี้ลำดวนขอเสนอคำว่า ระวัง
และแล้วลำดวนก็ได้ผู้ร่วมงานคนใหม่ ไอ้มดแดงนั่นเองค่ะ
คนที่นั่งมองลำดวนพิมพ์งานจำได้มั๊ยค่ะ
สมัยลำดวนเป็นนักเรียนคุณครูมักจะบอกเสมอว่า ไอ้ผีกับโลงนี่มันเป็นของคู่กันจริงๆ
คุณครูว่าใครลำดวนก็ไม่อาจทราบได้ค่ะ ในกรณีนี้เจ้านายลำดวนกับลูกน้องรายนี้ก็คงจะเป็นอย่างคุณครูว่า
เพื่อนๆก็รู้ใช่มั๊ยค่ะว่าสมัยนี้นะกระจกแม่บ้านจะเช็ดซะใสแจ๋ว
แล้วพนักงานใหม่ก็ตรงเข้ามาค่ะ ลำดวนร้องลั่นว่า Attention
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! สายไปซะแล้วค่ะ
ชนเข้าไปโครมใหญ่นั่งงงอยู่หน้าห้องนั่นเอง ลำดวนรีบวิ่งไปพยุงให้นั่งเก้าอี้
เอาน้ำเย็นมาให้ เอาอาหารแช่แข็งมาให้ประคบหัว ของใครก็ไม่รู้ แหมม
ออฟฟิตนะค่ะใครจะซื้อน้ำแข็งมาเก็บไว้หละค่ะ แล้วก็รีบไปเก็บเอกสาร
พ่อเจ้าประคุณเอ๊ยจะหอบหิ้วอะไรกันมากันมากมายขนาดนี้ นี่แหละผลของการเดินก้มดูเอกสารอย่างเดียวเลย
นี่สงสัยยังใหม่ในกรุงเทพ กฎเหล็กข้อแรกๆของการใช้ชีวิตในกรุงเทพคือ เวลาเดินตาต้องมองทางเท่านั้น
ไม่งั้นอาจตกหลุม หรือชนไม้ก่อสร้างข้างทาง รึไม่งั้นรถมอไซด์ชนก้นเบี้ยวได้ นั่งงงอยู่ตั้งนานแหนะค่ะ
หัวปูดเท่าลูกมะนาวเลย
โอ๊ยๆ ลำดวนไม่ได้รับน้องใหม่นะค่ะ
ประตูมันจะปิดทั้งปีทั้งชาติแหละค่ะเจ้านายสั่งไว้ใครมาให้เปิดเอาเอง
หรือไม่ก็ให้อิฉันเดินไปเปิดให้ค่ะ กรณีนี้เฉพาะแขกคนสำคัญเท่านั้นค่ะ ยกตัวอย่างเช่นพนักงานส่งพิซซ่าเป็นต้น ลำดวนละเบื่อค่ะ
ขอตัวไปดูพ่อมดแดงหัวมะนาวก่อนนะค่ะ ลำดวน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น