ลำดวนขอบอกไว้เลยนะคะ ว่าถ้าน้อง ๆ ยังไม่มีงานทำและคิดจะเป็นเลขา มันเป็นงานที่ต้องใช้วิทยายุทธเยอะจริง ๆ คุณแป้ง หนึ่งในบรรดาผู้ที่คิดว่าเธอคือแฟนของเจ้านายลำดวน มาหาเจ้านายถึงออฟฟิศ พร้อมหอบขนม นมเนยมาฝากอีกเพียบ ฝากทั้งลำดวนและเจ้านาย คนอะไรสวยก็สวย การศึกษาก็ดี คุณสมบัติผู้ดีมีติดตัวมาทุกกระเบียดนิ้ว ทำไมหรือถึงมาหลงรักเจ้านาย? พระท่านว่า “คนเราย่อมชอบอะไรที่ไม่เข้ากับตัวเองนะโยม” โถ โถ โถ คุณแป้งทำกรรมมาแต่ชาติใดหนอถึงได้มาเจอกับเจ้านายในชาตินี้ ขอให้แคล้วคลาดกันด้วยเถิด คุณแป้งกลับไป คุณเก๋ก็เข้ามา มาแล้วก็แว๊ด ๆ ๆ บอกว่าลำดวนเธอเป็นเลขาภาษาอะไร เจ้านายไปไหนก็ไม่รู้ ถามอะไรก็ไม่รู้ ลำดวนสงสารตัวเองจึงบอกคุณเก๋ไปว่า “อ๋อ จำได้แล้วคะ ออกไปเมื่อสักครู่กับคุณพอลล่าออฟฟิตข้างๆนี่แหละคะไปรับประทานอาหารเที่ยงกันส่วนสถานที่ลำดวนไม่ได้ยินว่าไปไหน” ได้ยินดังนั้นเธอก็วิ่งเร็วยิ่งกว่านักวิ่ง 100 เมตร คนที่ชนะโอลิมปิกรอบที่แล้วเลยนะคะ ลิฟเลิบอะไรไม่รอแล้ววิ่งลงบันไดไปเลยค่ะ นี่ขนาดใส่รองเท้าส้นสูงนะคะ ถ้าเป็นรองเท้าวิ่งสงสัยจะเข้าตากรรมการทีมชาติไทย เอาหละคะมาเข้าเรื่องของเราดีกว่า ภาษา
สวัสดค่ะ Bobby ลูกชายเพื่อนซี้ลำดวนอายุ 7 ขวบ น่าตาน่ารักเหมือนแม่ไม่มีผิด เราโทรศัพท์คุยกัน ลำดวนถามว่า : น้าได้ข่าวว่า หนูไปโรงเรียนสายบ่อยมากเลย มันเกิดอะไรขึ้น อย่าบอกนะว่าหยุดดูหอยทากอีกแล้ว Bobby: ไม่ครับน้าลำดวน มันมีป้ายบอกไว้ก่อนถึงโรงเรียน ผมก็ทำตามที่ป้ายว่า ลำดวนก็ตกใจป้ายอะไรทำไม Bobby ถึงมีปัญหากับป้ายนั้น นี่พ่อแม่รู้หรือเปล่า Bobby: ป้ายนั้นบอกแบบนี้ครับน้าลำดวน " School ahead, Go Slow!" แปลเป็นไทยได้ใจความว่า ข้างหน้าเป็นโรงเรียนไปช้าๆนะค่ะ ขำก็ขำภูมิใจก็ภูมิใจที่หลานเราฉลาดปราดเปรื่องเช่นนี้ ช่างเป็นลูกแม่เขาแท้จริงเลยค่ะ ลำดวน: เก่งมากจ๊ะที่หนูอ่านหนังสือออกแล้ว น้าภูมิใจในตัวหนูที่สุดเลยค่ะ แต่ว่าวันจันทร์นี้หนูต้องออกจากบ้านเร็วกว่าที่เคยสัก 5 นาทีนะค่ะ หนูจะได้ไปทันเวลาไงค่ะ ดีไหม Bobby: ผมต้องขอคิดดูก่อนครับ (เฮ้อเด็กสมัยนี้ ถ้าเป็นสมัยลำดวนละก็ตอบได้คำเดียวว่า ค่ะ แต่ก็ไม่ทำ) ลำดวน: ค่ะได้ หนูไปคิดดูก่อนนะค่ะว่าจะให้คุณครูมาพูดแบบนี้ทุกวัน หรือว่าไม่อยากฟังเขาดี ถ้าไม่อยากฟังก็น่าจะออกจากบ้านให้ไวกว่านี้ เพราะป้ายบอกไว้ให้ไปช้าๆ แต่ถ้